Historia SF związana jest z osobą jej twórcy - Włocha- Salvatore Ferragamo. To właśnie od imienia i nazwiska słynnego szewca pochodzi nazwa dla firmy i marki.
Salvatore Ferragamo urodził się 5 czerwca 1898 roku w miasteczku Bonito w pobliżu Avellino. Był on jedenastym spośród czternaściorga dzieci rodziny Ferragamo. Pierwszą parę butów Salvatore stworzył w wieku niespełna dziesięciu lat dla swojej siostry. Warto wiedzieć, że nie był to przejaw snobizmu lecz wielkiego ubóstwa. Rodziny nie stać było na zakup wyjściowego obuwia dla przystępującej do pierwszej komunii dziewczynki dlatego jej brat postanowił sam przygotować buty. Projekt Salvatore zrobił spore wrażenie na okolicznym szewcu, który jako czeladnika wziął chłopca pod swoje skrzydła. Ferragamo okazał się bardzo zdolnym i pojętnym uczniem i już w 1909 roku, po dwóch latach praktykowania u szewca, otworzył w domu rodziców swój własny mały warsztat. Co ciekawe miał wtedy zaledwie 11 lat. Uzbierane ze swojej działalności pieniądze przeznaczył na wyjazd do Neapolu, gdzie chciał dalej się rozwijać. W 1914 roku 16-letni Ferragamo wyjechał do Bostonu, gdzie jeden z jego braci pracował w fabryce butów. Salvatore zafascynowany amerykańską wydajnością również zatrudnił się w fabryce butów.
Szybko jednak stwierdził, że choć produkcja jest masowa, to jakość pozostawia dużo do życzenia. Powiedział wówczas swojemu bratu: „Oni nie potrafią tu robić porządnych butów .My umiemy- zróbmy na tym pieniądze.” Przeniósł się więc do Kalifornii, do Santa Barbara, gdzie pod namingiem Salvatore Ferragamo uruchomił swój biznes. Równolegle zapisał się również na Uniwersytet Południowej Kalifornii, gdzie jako wolny słuchacz uczęszczał na zajęcia z anatomii. Salvatore chciał lepiej poznać budowę ludzkiej stopy, by oferowane przez niego buty były nie tylko piękne, ale również bardzo wygodne. Warto zaznaczyć, że Santa Barbara było pierwszym centrum filmowym, w którym działała np. wytwórnia Flying "A" Studios. Właśnie ta wytwórnia złożyła u Włocha zamówienie na kowbojki do kręconego westernu. Ręcznie wykonane buty zrobiły furorę, dlatego też oprócz reżyserów i rekwizytorów do Ferragamo zgłaszały się także gwiazdy ekranu, które chciały zakupić robione na miarę "prywatne" buty.
Gdy przemysł filmowy z Santa Barbara przeniósł się do Hollywood Salvatore Ferragamo zdecydował się podążyć za swoją klientelą i przy Hollywood Boulevard otworzył luksusowy butik. Liczba zamówień wzrosła do tego stopnia, że Salvatore wraz z braćmi nie był w stanie jej sprostać. Nie mógł te zatrudnić amerykańskiego szewca, gdyż według Ferragamo lokalna siła robocza nie posiadała odpowiednich kwalifikacji. Chcąc sygnować swoim nazwiskiem jedynie buty najwyższej jakości Salvatore stwierdził, że powinien otworzyć swoją fabrykę w miejscu, gdzie znajdzie wysoko wykwalifikowanych pracowników. Dlatego też po 13 latach w USA – w 1927 roku powrócił do Włoch, a konkretnie do Florencji. Salvatore Ferragamo w swojej fabryce połączył poznaną w Stanach Zjednoczonych produkcję taśmową z ręcznym wykonaniem - za każdy etap procesu produkcyjnego odpowiadał inny rzemieślnik. Ferragamo miał w swojej fabryce między innymi fachowców od podeszew, mistrzów od obcasów czy speców od cholewek. Włoski szewc postanowił korzystać również z amerykańskiej rozmiarówki, która oprócz długości stopy uwzględniała również szerokość stopy oraz wysokość podbicia.
Salvatore Ferragamo po powrocie do ojczyzny zainteresował się twórczością futurystów. Zainteresowanie to zostało przekute w projekty powstałe po roku 1935. Wówczas właśnie po włoskiej inwazji na Etiopię Liga Narodów nałożyła na Italię sankcje, które spowodowały wstrzymanie importu wielu materiałów. Wówczas właśnie Ferragamo zaczął stosować do wyrobu obuwia niekonwencjonalnych artykułów. Za przykład można podać obcas zrobiony ze zszytych korków od wina pokrytych skórą. Tak powstały cholewki wykonane z przezroczystego papieru, w który opakowywano czekoladki. Kolejnym pomysłowym rozwiązaniem zaproponowanym po raz pierwszy przez firmę Salvatore Ferragamo były korkowe koturny. Wielką sławę zdobyły również "niewidoczne" sandały z 1947 roku, których paski zrobione były nylonu. Jak mawiał sam twórca: „Luksus to niekoniecznie drogie materiały. Luksus bierze się z idei.”
Omawiając dalej historię marki SF należy zaznaczyć, że w okresie Wielkiego Kryzysu Salvatore dołączył do licznego grona bankrutów. Nie załamał się jednak i wkrótce otworzył sklep w renesansowym Palazzo Spini Feroni. Niedługo później cały budynek należał już do kreatywnego szewca. Na parterze urządzono wówczas salon, a na piętrach pracowało 750 zatrudnionych rzemieślników. Niekiedy dziennie udawało się im wykonać nawet 350 par butów. Pomimo niechęci Salvatore skłonił się w 1958 roku do produkcji niektórych elementów obuwia maszynowo. Nie oznacza to jednak, że zaniechano ręcznego wytwórstwa. Novum dla firmy było również rozszerzenie portfolio o torebki i jedwabne szale.
Kiedy w 1960 roku zmarł 62-letni Salvatore Ferragamo firmą zaczęła kierować wdowa po Salvatore – Wanda. Wanda wciągała do biznesu również szóstkę swoich dzieci. Fiamma i Giovanna odpowiadały za projekty obuwia, Fulvia - za projekty szali i krawatów, Leonardo- za projekty kolekcji męskiej odzieży. Z kolei Ferruccio zajął się zarządzaniem a Massimo utrzymaniem pozycji na rynku amerykańskim, który ze względu na panująca na nim konkurencję jest niezwykle istotny.Co warte podkreślenia przedsiębiorstwo wciąż należy do rodziny Ferragamo.